കവിത – ബാഷ്പാഞ്ജലി

ഷീജ രമേഷ്ബാബു

ചുടുകണ്ണുനീരൊഴുകി
തളം കെട്ടി നിൽക്കുമീ
യുമ്മറത്തിണ്ണയി
ലമ്മയിരിപ്പൂ

പുഞ്ചിരിതൂകിക്കൊ
ണ്ടൊരുകുഞ്ഞിളംകണ്ണ്
ആർദ്രമായമ്മൂമ്മ
യെത്തഴുകേ

ഞെട്ടറ്റുവീണൊരു
പൂവാകതൻ ജ്വാല
തൊടിയിലെ ചിതയി
ലേയ്ക്കൂർന്നു വീണു

പരിമളം വീശിയണ
ഞ്ഞൊരിളം കാറ്റ്
തെല്ലിടനിന്നുപോയാ
മൂകസന്ധ്യയിൽ

ചാരുകസേരയിലേ
യ്ക്കൊരുയൗവ്വനം
ഇടറിത്തുളുമ്പി
വേച്ചൊന്നുവീണുപോയ്

പതം പറഞ്ഞാർത്തു
വരുന്നൊരു മൗനം അടുക്കളമുറ്റത്തലഞ്ഞു
നടന്നീടവേ

ആരെയോ കാത്തുകിടക്കും
കുറിഞ്ഞിയും
നിശ്ശബ്ദയായ് കണ്ണീരു
വാർത്തിടുന്നു

കരിന്തിരികെട്ടോ
രെള്ളെണ്ണ മണം
അമ്മതൻമൂക്കി
ലേയ്ക്കിറ്റു വീഴേ

ഞെട്ടിപ്പിടഞ്ഞെഴു
ന്നേറ്റൊരു നിലവിളി
തൊണ്ടയിലെന്നേ
ക്കുമായ് കുരുങ്ങി

ചോരയിറ്റുന്നൊരീ
മിഴിക്കോണിലന്നേരം
മൃദുലമാം കുഞ്ഞു
വിരലൊന്നുതലോടവേ

അരുമയായ് ചേർത്തു
പിടിച്ചു കൊണ്ടാനെറ്റിയിൽ
കണ്ണീരുറഞ്ഞൊരു
മുത്തം കൊടുക്കവേ

അശാന്തമാമമ്മതന്നക
താരിൽ ധന്യമാം പേറ്റുനോവൊന്നുയിരാർന്നു
നിന്നുപോയ്‌.